OP ZOEK
Op zoek naar God?
In alle openheid nadenken over de zin van het leven? Wil je meer weten over het christelijk geloof? Wij bieden verschillende mogelijkheden om jou wellicht te kunnen helpen bij je zoektocht.
Nieuw in de kerk?
Ben je verhuisd en/of zoek je een nieuwe gemeente? Je bent van harte welkom in de Oude Kerk
Ervaringen van nieuwkomers
Lees de persoonlijke verhalen van nieuwkomers in onze gemeente
Ervaringen van een nieuwkomer in de Oude Kerk
“Ik ben een zoeker, en dat ben ik al lang, al heb ik het nooit zo gezocht in de kerk. Ik ben naar de Oude Kerk gekomen omdat ik die ‘richting’ een kans wilde geven, en ook wel omdat ik (grotendeels onbewust) me uitgenodigd voelde, ik weet niet eens precies door wie of wat.
De verwelkoming in de gemeente en door de predikant vond ik hartverwarmend. Het hielp eigenlijk dat daarbij het geloof niet meteen vooraan stond. Dat gevoel kwam later, naarmate ik me meer ging verbinden.
Mij viel al snel op in de gesprekken die ik had, dat de gelovigen in de gemeente hun geloof heel verschillend beleven, en dat vond en vind ik prettig. In de diensten vond ik een heel genuanceerde, open beleving van het geloof. In de gesprekken die ik had, o.a. in de ABC-cursus, werd mij duidelijk dat het christelijk geloof zoals het hier werd uitgelegd van een grote diepte getuigde, heel anders dan veel vooroordelen daarover. Ik heb nu het gevoel dat ik hier antwoorden ervaar die ik eerder niet heb ervaren, al blijft dat allemaal heel intuïtief en gevoelsmatig, en kan ik dat dus niet helemaal begrijpen.
Ik vond het heel fijn te merken dat er in de kerk heel serieus gezocht wordt. Ik heb nooit gemerkt dat iemand zei ‘dat is gewoon zo’ en dat ik dat dan ook moest denken. Ik ervaar vooral een vragende en een nederige, bescheiden houding. Niemand claimt de waarheid in pacht te hebben en dat geeft me veel vrijheid om enerzijds te blijven zoeken, mijn eigen pad te volgen, en anderzijds mij wel te verbinden met anderen in die zoektocht.
In de schriftverkondiging in de zondagse diensten vind ik veel. Diensten hebben het bijzondere effect dat soms losse zinnen me raken, maar ik besef ook dat dit komt omdat ik me graag openstel, en daarom voel ik ook veel. De vormen, de liederen, het vaste format van de diensten vind ik heel prettig. Je voelt de diepte ervan door de traditie. Ik ga niet naar de kerk om ‘onderhouden’ te worden, maar om een connectie met God te voelen. Die connectie ontstaat, doordat ik de traditie voel, als een lang in de tijd ingesleten vorm, die de diepte raakt. Het is wel een mysterie voor me, ik begrijp mijn gevoel niet precies, maar ik weet wel dat ik die vaste vorm niet zou willen missen.”
“Laat ik beginnen met dat mijn jeugd niet de meest prettige tijd was. In een gezin waar voortdurend ruzie was en je al snel zelfstandig wenste te zijn, beleefde ik veel momenten van eenzaamheid waarin ik tal van vragen had over het leven en de zin daarvan.
Ik heb voor het eerst kennis gemaakt met het geloof toen ik nog als kleine jongen in het Brabantse dorp Boekel woonde. De katholieke school waar ik op zat, besteedde veel aandacht aan het geloof. Echter omdat ik niet gedoopt was, mocht ik niet actief meedoen met activiteiten die je gedurende je jeugd als katholiek zou moeten beleven. Op dergelijke momenten voelde ik mij buitengesloten en kon ik in de klas niet actief meepraten over bepaalde onderwerpen.
Dit inspireerde mij om mede door mijn gezinssituatie en de vragen die ik had over het leven, zelf op ontdekkingsreis te gaan. God was volgens school iemand die je vriend was en altijd naar je omkeek. Zodoende liep ik na schooltijd zo snel mogelijk naar de Sint Petrus om daar kennis te maken met die vriend. In de kerk voelde ik mij thuis maar waarom…. Daar was ik mij als jongetje van een jaar of 8 niet bewust van. In elk geval sprak ik na thuiskomst nooit over mijn ervaring en gevoel voor God. Het was iets van mij en dus mijn geheim.
Uiteindelijk denk ik dat ik mag uitspreken dat het geloof mij gebracht heeft waar ik nu ben. Met vallen en opstaan ben ik uit huis gegaan en heb ik een studie genoten ipv verkeerde keuzes te maken. In 2001 vertrok ik naar Den Haag waar ik mijn vrouw heb leren kennen. In onze gesprekken kwam ook het geloof op tafel en door onze gesprekken hierover en de gemeenschappelijke vragen en zienswijze daarbij, had ik dan eindelijk het gevoel een maatje te hebben gevonden waar ik zonder enige schaamte kon spreken over mijn ervaringen en gevoel daarover.
Mijn kennismaking met de Oude Kerk was bijzonder. In een gemeente waar mijn schoonouders en vrouw lid waren, realiseerde ik mij pas hoe weinig ik nu eigenlijk over het verhaal van Jezus wist. Een avondmaal? Hoe en waarom diensten op een bepaalde manier ingericht waren? diaconie? Ik schaamde mij voor mijn gebrekkige kennis over deze onderwerpen maar eigenlijk was hier totaal geen aanleiding voor. De gemeente accepteert mij voor wie ik ben en beoordeelt mij niet op basis van kennis en achtergrond.
In 2008 zijn wij getrouwd in de Oude Kerk en in 2010 heb ik mijn kinderwens in vervulling laten gaan. Ik liet mij dopen. Een taboe werd doorbroken na leerzame gesprekken met Ds. Carel van der Meij en ik heb de gemeente mijn persoonlijke verhaal over het geloof mogen vertellen. Ik voelde mij nadien bevrijd.
Inmiddels ben ik als vader onderdeel van ons gezin. Een gezin dat een totaal andere sfeer kent dan ik vroeger zelf heb beleefd. Persoonlijk is dit voor mij één grote ontdekkingsreis. Echter geeft de wijze waarop ik en mijn vrouw omgaan met elkaar alsmede hoe wij het leven ervaren veel steun om de reis te beleven. De gemeente van de Oude Kerk en de activiteiten die wij als Ouders met andere Ouders daarin beleven, zijn voor mij een basis om de juiste richting te kiezen in mijn leven. In een gemeenschap waar je gelijk bent en waar je je plezier maar ook zorg mag delen, geeft mij een fijn gevoel.”